۱۱. خردل :

خردل نوعی ادویه است که از دانه‌های گیاه خردل بدست می‌آید. گیاه‌های خردل دارای گونه‌های مختلفی است، اما بطور کلی در دو نوع اصلی براسیکا و سیناپیس قرار گرفته می‌شوند. دانه‌های خردل دانه‌هایی کوچک و کروی هستند که از انواع گیاه خردل بدست می‌آیند. این دانه‌ها معمولاً ۱ یا ۲ میلی‌متر قطر دارند. این دانه‌ها ممکن است به رنگ سفید متمایل به زرد تا سیاه باشند. این دانه‌ها ادویه‌ای مهم در بسیاری از غذا‌های محلی محسوب می‌شوند. دانه‌های خردل می‌تواند از ۳ گونه گیاه خردل شامل خردل سیاه، خردل هندی قهوه‌ای و خردل سفید بدست آید.

۱۲. خولنجان (خسرودارو) :

با نام‌های گوناگونی، چون به نام به ترکی غرغات و به هندی کلیجن و کلاجن و قولنجان نامیده شده و در استان هایی، چون فارس و خوزستان به نام خسرو دارو در تهران به نام ریشه جوز و یا همان خسرودار معروف بوده، اما ربطی به جوز یا دارو نخواهد داشت و ریشه‌ای است تکه‌های کوچک هیزم، با پوست سرخ تیره و مغز ان به رنگ نخودی و عطر آن به زنجبیل نزدیک بوده و خسرودار در ترکیب ادویه به کار رفته و انداختن ان به اندازه یک تکه خسرودار درسته در دیگ، در گرفتن بوی زخم گوشت و سیرابی و پاچه و مانند این‌ها موثر بوده و این گیاه بومی آسیایی است

۱۳. دارچین :

نوعی ادویه است. درختچه دارچین درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع ۵ تا ۷ متر که از تمام قسمت‌های آن بویی مطبوع استشمام می‌شود. گل‌های آن در فاصله ماه‌های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می‌شود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گل‌هایی به رنگ سفید است. دارچین بومی سری‌لانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن بعنوان ادویه بکار میرود.

۱۴. رازیانه :

گیاهی است گلدار از راسته آپیالس، از تیره چتریان از سرده رازیانه‌ها. این گیاه سرشار از ترکیباتی مشابه هورمون زنانه استروژن است و طبیعتی گرم دارد. رازیانه بومی جنوب غربی آسیا و جنوب اروپا بویژه بخش مدیترانه‌ای است.

۱۵. زردچوبه :

نوعی گیاه و ادویه‌ای است که از آن گیاه تهیه می‌شود. زردچوبه از رده زنجبیل‌وارها، راسته زنجبیل‌ها، تیره زنجبیلیان، گونه زردچوبه‌ای‌ها است. پودر زردچوبه به رنگ زرد تیره‌است که یکی از پرکاربردترین ادویه به شمار می‌رود. رویشگاه اصلی این گیاه هند است و قسمت اصلی ادویه معروف کاری را که در بسیاری از غذا‌های هندی به کار می‌رود، تشکیل می‌دهد.

۱۶. زرشک معمولی :

درختچه‌ای است از سرده زرشک است، و میوه‌های خوراکی، اما به شدت اسیدی تولید می‌کند که مردم بسیاری از کشور‌ها آن را به عنوان میوه‌ای ترش و تازه می‌خورند. این گیاه بومی مرکز و جنوب اروپا، شمال‌غرب آفریقا و غرب آسیا است؛ همچنین به اروپای شمالی، از جمله جزایر بریتانیا، اسکاندیناوی و آمریکای شمالیهم عادت کرده و در آنجا بومی شده است.

۱۷. زعفران :

زعفران، که به ادویه طلایی نیز معروف است؛ سالهاست که به غذاهای ما طعم و رنگ و بوی خاصی می‌بخشد. تحقیقات نشان داده که این ادویه گران قیمت می تواند به عنوان آنتی اکسیدان به بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک کند و سطح انرژی را بالا ببرد.

۱۸. زنجبیل (زنجفیل) :

زنجبیل نوعی ادویه از ریشه گیاهان Zingiber officinale است. عموما در آشپزی در بسیاری از غذاهای آسیایی، دارو های گیاهی و خاورمیانه به کار می رود زنجبیل از شاخه کورکومین است این روش عموما برای درمان مشکلات روده و معده مفید و غذایی عالی برای افرادی که رژیم بدون لکتین دارند محسوب می‌شود.

۱۹. زیره :

دانه‌ای معطر و ضدنفخ است که در آشپزی و پزشکی کاربرد دارد و در دو نوع زیره سبز و زیره سیاه وجود دارد که دومی به «زیره ایرانی» معروف است. دانه‌های زیره با چوب، کوبیده می‌شود. این دانه به صورت خودرو در افغانستان، ایران، ازبکستان، تاجیکستان، ترکیه، مراکش، مصر، هند، کوبا، سوریه، مکزیک و شیلی رشد می‌کند.

۲۰. زیره سبز :

یک گیاه گلدار از خانواده چتریان و گیاه بومی شرق مدیترانه تا هند است. از دانه‌های آن در غذا‌های بسیاری استفاده می‌کنند. زیره عضوی از خانواده جعفری است. گیاه آن می‌تواند تا ۳۰-۵۰ سانتی متر رشد کند و گل‌هایی سفید و صورتی دارد و طول برگهایش به ۵-۱۰ سانتی متر می‌رسد.